شما به کوچ نیاز دارید یا روانشناس؟

شما به کوچ نیاز دارید یا روانشناس؟/ راهنمایی برای تشخیص

امروزه ممکن است افراد زیادی سر این دوراهی قرار بگیرند که در مورد مساله ی خود باید به روانشناس مراجعه کنند یا کوچ (COACH). جواب این سوال شاید آسون نباشد؛ یعنی دست کم گاهی تشخیص این موضوع به چالشی برای مراجع تبدیل می شود اگر به درستی تفاوت فرایند کوچینگ و روانشناسی را نداند و مهم تر از آن به درستی از موضوع خود آگاهی نداشته باشد.

ترجیحا اگر نسبت به تفاوت این دو خدمت آگاهی دارید ولی نمی دانید کدام خدمت مناسب شماست بهتر است به یک کوچ مراجعه کنید.

شاید هم برای شما در ذهنتان این سوال ایجاد شده که چرا در قدم اول کوچینگ را توصیه می کنیم؟ که با درک تفاوت کوچینگ و روانشناسی متوجه علت ارائه این پیشنهاد خواهید شد.

تفاوت کوچینگ و روانشناسی

هدف درمان تسکین رنج روانی است. کار با یک روانشناس بیشتر به گذشته مربوط می شود. درمان، با روانشناس یا روان درمانگر برای درک گذشته هر فرد، ‌روندی طولانی مدت است.

کوچ برخلاف روانشناسان تشخیص نداده و دارو تجویز نمی کند. مراجع موضوعی را که برایش مشکل ساز است، به جلسه کوچینگ می‌آورد. او سپس صریحاً درخواست همراهی می‌کند و موضوع او در جلسه به اهداف روشنی تبدیل می‌شود که منجر به توافقنامه کوچینگ می‌شود. سپس کوچ این مراجع را تا رسیدن به اهدافش همراهی می‌کند.

اگر می‌خواهید بدانید که به کدامیک از این تخصص‌ها مراجعه کنید، از خود بپرسید که آیا می‌خواهید نکته‌ای از گذشته را روشن کنید؟ پس در این صورت می‌توانید با یک روانشناس مشورت کنید.

اگر ترجیح می‌دهید روی وقایع زندگی خود در گذشته تمرکز نکنید و می‌خواهید به سمت اقدامات ملموس‌تر برای رسیدن به اهداف خود حرکت کنید، بهتر است با یک کوچ قرار ملاقات بگذارید.

این دو رویکرد کاملاً سازگار و مکمل یکدیگر هستند. توجه داشته باشید که وقتی صحبت از افراد مبتلا به آسیب‌های روانی می‌شود، این فقط روانشناس (یا روانپزشک) است که صلاحیت دارد. علاوه بر این، کوچ ها برای شناسایی آسیب های روانی آموزش می‌بینند تا بتوانند مراجع را به روانشناسان همکار خود ارجاع دهد.

زمانی که فرد در انتخاب خود شک دارد باید و دلایل کافی و منطقی برای انتخاب مراجعه به کوچ یا روانشناس را ندارد بهتر است به کوچ مراجعه کند زیرا کوچ با ابزارهایی که در اختیار دارد ذهن فرد را روشن می کند و به تصمیم گیری او کمک می کند. همچنین در هر مرحله ای که خودش (کوچ) تشخیص دهد موضوع مراجع اختلال است طبق اصول اخلاقی که به آن پایبند است فرایند کوچینگ را قطع می کند و فرد را به مراجعه به روانشناس دعوت می کند. پس فرد مطمئن است در نهایت مسیر درستی را پیش خواهد گرفت.

انجمن های بین المللی فراوانی درباره تفاوت بین درمانگری و کوچینگ مقالات متعددی چاپ کرده‌اند تا علاقمندان و نیازمندان به اینگونه خدمات بتوانند انتخاب درستی داشته باشند.

کلام آخر

در خاتمه، بهتر بگوئیم استفاده از این خدمات می تواند به شکل همزمان هم اتفاق بیفتد و هیچ تداخلی ایجاد نمی کند. به راحتی می‌توان مراجعی را تصور کرد که پس از جلسات روانشناسی، می‌خواهد یک برنامه‌ریزی شخصی یا حرفه‌ای برای خود تهیه و اجرا کند و سپس برای رسیدن به آن از خدمات کوچینگ استفاده کند و همچنین مراجعی که در کوچینگ نتوانسته در راستای اهداف خود پیش برود، ممکن است به بررسی و واکاوی گذشته خود نیاز داشته باشد و به روانشناس مراجعه کند.