قانون کیدلین جز مهم ترین قوانین دنیا

قانون کیدلین از نظر من جز مهم ترین قوانین دنیاست که افرادی که به اهدافشون می رسن حسابی از اون استفاده می کنند. حدس می زنم در ادامه شما هم با من هم عقیده خواهید بود.

قانون کیدلین

قانون کیدلین میگه اگر بتونید مسائل خودتون رو به طور کاملا و واضح و شفاف روی کاغذ بنویسید و جزییات اون رو هم مشخص کنید، در واقع نصف مشکل تون رو حل کردید. این قانون برای جهت دادن به ذهن شماست مخصوصا زمانی که نمی دونید چطور اون مشکل پیش اومده یا هیچ راه حلی به ذهنتون نمی رسه. با نوشتن و شرح کامل موضوع، ذهن شما به دید شفافی از مشکل می‌رسه و می‌تونید مسیر مناسب رو بهتر تشخیص بدید.

این بخش علمی این ابزاره یعنی نوشتن و حتی در دین اسلام هم به قلم قسم خورده طبق آیه: “ن وَالقَلَمِ وَ ما یَسْطُرُونَ؛ سوگند به قلم و آنچه می‏ نویسند”.

فایده های نوشتن خیلی فراتر از افزایش گنجینه لغاته. صرف نظر از اینکه به چه شکل و با چه ادبیاتی بنویسید، خود فعل نوشتن می تونه منجر به فواید فیزیکی و ذهنی فوق العاده ای بشه مثل بهبود اساسی روحیه،‌ کاهش قابل توجه در سطح استرس و از بین رفتن علائم افسردگی.

یا حتی کتاب های متعددی در زمینه نوشتن منتشر شده که از مهم ترین این کتاب ها ، کتاب “بنویس تا اتفاق بیفتد” نوشته دکتر هنریت کلاوسر رو می تونم نام ببرم.

برای نوشتن نیاز به شیوه و روش خاصی نیست ، در واقع راه درست و غلطی وجود نداره. فقط بنویسید. واضح و شفاف.

یکی از اتفاقاتی که در جلسات کوچینگ رخ می ده و باعث میشه نتیجه شگفت انگیزی از جلسات کوچینگ حاصل بشه، به حقیقت پیوستن شفافیت و وضوح چالش ها و موقعیت موجود و موقعیت مطلوب ماست، چیزی که با سوال های قدرتمند و گوش دادن فعال یک کوچ حرفه ای اتفاق میفته.

وقتی در جلسات محیط امن و بی قضاوتی رو تجربه می کنیم و هر دو طرف گفت و گو آگاهیم که درست و غلطی وجود نداره “ابراز” اتفاق میفته و وقتی ابراز از طرف مراجع اتفاق میفته و کوچ با حضور کامل در جلسه و گوش دادن اصیل اقدام به پرسیدن سوال قدرتمند می کنه به میزان شفافیت و وضوح مساله اضافه میشه و به مرور زمان اون مساله شکل کریستالی به خودش می گیره و اونوقت که مراجع اقدام می کنه برای انتخاب کردن. انتخاب اینکه کدوم زاویه از این مساله که حالا کریستالی شده بیشتر در خدمتش هست ، اقدام طراحی کنه و اون رو در مسیر بکار بگیره. شفافیت از مهم ترین و کلیدی ترین و کاربردی ترین ابزار ها در رسیدن به خواسته هاست.

مهم نوشتنه و برای نوشتن دنبال رسم و رسوم خاصی نباشید که کجا بنویسم ، چطور بنویسم، با مداد بنویسم ، با خودکار، داخل نرم افزار ،نوت گوشی، کاغذ خط دار، کاغذ بی خط و… اصلا مهم نیست فقط بنویسید.

وقتی بحث نوشتن مطرح میشه خیلی از افراد بهونه های مختلفی رو میارن(دلیل نه، بهونه) و می خوام اینجا بعضی از سوال ها و افکاری که ممکنه قبل از شروع به نوشتن به ذهنتون خطور کنه رو به نقل از کتاب “بنویس تا اتفاق بیفتد” مطرح کنم. اگر این سوالات رو شما هم دچارش هستید از خوندن این کتاب غافل نشید.

سوال هایی مثل:

• از نوشتن بیزارم.این نوع نوشتن چه فرقی با نوشته های معمولی داره؟
• نمی دونم چی می خوام؟
• اگر…چه؟ اگر … چه؟ اگر به خواسته ام نرسم چی؟
• اگر بشه چی؟ وحشت دارم
• اصلا چطور بفهمیم بین خواستمون و آمادگی برای بدست اوردن تفاوت وجود داره؟
• چند تا راه برای رسیدن به هدف وجود داره؟
• چطور بفهمیم تو مسیر درست هستیم یا نه؟
• آیا می تونم همزمان بیستر از یک هدف داشته باشم؟
• اگر گیر کنم چی؟
• چطور رویای خودم رو زنده نگه دارم؟
• در رسیدن به هدفم بین تخیل و ابتکار چه تفاوتی وجود داره؟
• چرا از داشتن ارزوهای بزرگ می ترسم؟
• اگر بنویسم و اتفاق نیفته چی؟
• برای تکمیل چرخه ام به چه چیزهایی نیاز دارم؟

و کلی سوال دیگه ای که ممکنه برای هر کدوم از شما در زمینه نوشتن پیش بیاد و جوابی برای اون پیدا نکرده باشید می تونید به این کتاب مراجعه کنید.

یکی دیگه از اقداماتی که قبلا توصیه کردم ژورنال نویسی بوده که به شما در پیدا کردن الگوهای ذهنی و عملی و همچنین باورهای محدود کننده کمک قابل توجهی می کنه.

نوشتن کار ساده ای و بهتره یه جمله ای که همیشه از من می شنوید رو اینجا یاداوری کنم که همیشه اتفاقای بزرگ پشت انجام دادن کارهای سادست که بی تفاوت از کنارشون عبور می کنیم.

خلاصه که به هرزبونی ، با هر قانون و مذهب و دینی بود دیدیم که نوشتن می تونه دسترسی زیادی رو برامون ایجاد کنه. برای این کار فقط نیاز به شروع دارید حتی همین حالا .

اگر در این زمینه تجربه ای دارید که می تونه کمک کننده باشه حتما در کامنت ها با ما درمیون بزارید دیدن و شنیدن یک تجربه زیسته می تونه دسترسی رو برای حداقل یک نفر ایجاد کنه که بنظرم سخاوت بالای شما رو می رسونه در مسیر رشد جمعی.